Decyzją z dnia 11 grudnia 2018 roku zostałam wpisana na listę stałych mediatorów przy Sądzie Okręgowym w Słupsku, a decyzją z dnia 14 stycznia 2019 roku zostałam wpisana na listę stałych mediatorów przy Sądzie Okręgowym w Gdańsku.

Mediacja to proces rozwiązywania sporów, w trakcie którego strony negocjują, przy pomocy jednego lub kilku mediatorów, sporne kwestie w celu osiągnięcia ugody (definicja zawarta w Rekomendacji Rec (2002)10 Komitetu Ministrów dla państwa członkowskich w sprawie mediacji w sprawach cywilnych z 18 września 2002 roku)

Mediacja oznacza zorganizowane postępowanie o dobrowolnym charakterze, bez względu na jego nazwę lub określenie, w którym przynajmniej dwie strony sporu próbują same osiągnąć porozumienie w celu rozwiązania ich sporu, korzystając z pomocy mediatora (definicja zawarta w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/52/WE z dnia 21 maja 2008 roku w sprawie niektórych aspektów mediacji w sprawach cywilnych i handlowych).

Mediacja odbywa się na podstawie:

1/ umowy o mediację zawartej z inicjatywy stron;

2/ postanowienia Sądu, które kieruje strony postępowania sądowego do mediacji.

Cech charakterystyczne mediacji to:

1/ dobrowolność;

2/ poufność;

3/ bezstronność i neutralność;

4/ brak formalizmu.

DOBROWOLNOŚĆ

Nikt nie może zmuszać stron do udziału w mediacji. Nawet w postępowaniu sądowym obie strony muszą wyrazić zgodę na skierowanie sprawy do mediacji. Ponadto, mediator nie może niczego stronom narzucać. Może jedynie sugerować potencjalne rozwiązania, pozostawiając stronom wybór co do sposobu zakończenia sporu. Strony w każdej chwili mogą się wycofać z mediacji.

POUFNOŚĆ

Przebieg rozmów ugodowych pozostaje tajemnicą. Nikt nie może ujawniać informacji, które zostały podniesione w trakcie mediacji, a w przypadku naruszenia tego zakazu przez którąkolwiek ze stron, sąd nie może tych informacji brać pod uwagę.

W przypadku nie zawarcia ugody, mediator informuje sąd wyłącznie o tym fakcie, nie podając, z jakiej przyczyny nie doszło do zawarcia ugody.

Mediator nie może być świadkiem na okoliczności, o których dowiedział się w trakcie mediacji.

BEZSTRONNOŚĆ I NEUTRALNOŚĆ

Mediator nie może zajmować stanowiska sugerującego, iż przychyla się do argumentacji którejkolwiek ze stron. Nie dyskryminuje żadnej ze stron ze względu na wiek, płeć, wykształcenie, orientację seksualną itp. Mediator nie zmusza stron do zawarcia porozumienia, ale pomaga im takie porozumienie osiągnąć.

BRAK FORMALIZMU

Nie ma żadnych ustalonych zasad prowadzenia mediacji.

Istotne jest to, że mediator może spotykać się z każdą ze stron osobno, jeżeli to ułatwi osiągnięcie porozumienia i pozwoli stronom na uniknięcie konfrontacji.

W wyniku mediacji, gdy strony dojdą do porozumienia, zawierana jest ugoda, która następnie jest zatwierdzana przez Sąd i jest tak samo wykonalna jak wyrok, a więc w przypadku nie spełnienia zobowiązania przez którąkolwiek ze stron, świadczenie może wyegzekwować komornik.

Mediacje mogą być prowadzone we wszystkich sprawach, w których może być zawarta ugoda, w tym w szczególności:

1/ w sprawach cywilnych (np. podział majątku, dział spadku, ochrona dóbr osobistych);

2/ w sprawach rodzinnych (np. alimenty, kontakty);

3/ w sprawach rozwodowych;

4/ w sprawach gospodarczych (wszystkie sprawy o zapłatę);

5/ w sprawach pracowniczych (np. o zapłatę wynagrodzenia, o sprostowanie świadectwa pracy).

Mediacje są możliwe również w sprawach karnych i w postępowaniu w sprawach nieletnich.

Listy stałych mediatorów prowadzi Prezes Sądu Okręgowego. Na stronie każdego Sądu Okręgowego znajduje się taka lista.

Mediator to osoba trzecia, do której zwrócono się o przeprowadzenie mediacji w sposób skuteczny, bezstronny i kompetentny.

Koszty mediacji ponoszą strony. Pamiętać jednak należy, że w przypadku zawarcia ugody strony mogą odzyskać część uiszczonej opłaty sądowej.